|
Hazırlayan Dr.Mustafa cırban
mcirban@ttnet.net.tr |
Sevgili Bergama
Ey sevgili
Bergama, söylenceler diyarı,
Gönüllerde yaşayan atalar yadigarı.
Binyilların ardından tarihi analat bana.
Nerede , nasıl, ne zaman, ötelerden buyana.
Ey akıp geçen zaman , uyut-uyandır beni,
Aç sonukadar o çok geniş pencereni.
Göster binbir gecenin gizemli büyüsünü;
Göreyim Bergama'nın canlanan öyküsünü.
Sanki uzayıp giden çok büyük bir akarsu,
Akropol sularının dinmeyen uğultusu,
Güçlü bir çığlık oluşturur Bergama Ovasında;
Düşler gibi bugünler ve geçmiş arasında.
İnsan elinden çıkma işlenmiş mermerlerin,
Özenli bir çabayla örülmüş kemerlerin,
Yoğunlaştığı bu kent elbette gönüllerdedir;
Bergama sevgisiyle açan tüm güllerdedir.
Bergama Sanatın yontucuların otağı
Evinden koparılmış yüce Zeus Sunağı,
Bize bakıyor şimdi ışır gibi derinden;
Bir zaman oturduğu taht benzeri.
Bakınca Bergama'nın havasına tadına,
Hekimliğin babası Asklepios adına
Kurulan sağlık yurdu olmuş en mükemmeli;
Kapısından ölüm içeri hiç girmemeli.
Oysaki Bergama'nın havası suyu sevgi,
Söylencemizde vardır bir örneği:
Bilinen bir masaldır eski aşklar üstüne,
Çok görmüş Çınar Dede ile hamur nine.
Onlar sevgilerin! sürekli yaşatmışlar,
Ölümsüz aşklarım Bergama'ya katmışlar.
Görmeliyiz onların bu kutsal ışığım;
O ışığın her zaman burada yandığın.
Öyleyse anlayalım tüm sözlerin özünü,
Söyleyelim böylece şiirin son sözünü:
Nerede olsak hepimiz seninleyiz daima,
Yüreğimizdesin sen, çok sevgili Bergama.
Efdal ÖNDER
|
